Czy grozi Ci wypalenie zawodowe? 

Czy powoli tracisz satysfakcję z pracy i stajesz się mniej aktywny, a jednocześnie narasta w Tobie poczucie bezradności?

Wypalenie może przydarzyć się każdemu i jest okazją do autorefleksji i rozwoju!

Wypalenie zawodowe jest częścią życia wielu ambitnych i zapracowanych osób, a jednocześnie zaniedbujących szczególnie te obszary, które służą przyjemności. Osoby te nie dążą do zachowania równowagi między pracą a odpoczynkiem i życiem prywatnym.  

Na przykład od jakiegoś czasu czujesz się przytłoczony ilością pracy, którą masz na głowie. Zauważasz, że Twoja motywacja do działania powoli się wyczerpuje, a wraz z nią Twoja kreatywność. Możliwe, że zaczynasz się coraz bardziej nużyć, zniechęcać do swojej pracy. Z każdym nowym dniem ilość Twojej życiowej energii jest coraz mniejsza oraz trudniej Ci o regenerację. 

Ciało jest jednym z pierwszych sygnalizatorów, że coś się dzieje Ciało jest jednym z pierwszych sygnalizatorów, że coś się dzieje.  

Polecam Ci być w kontakcie ze swoim ciałem  i odczytywać sygnały.

Jeśli stan taki przedłuża się to ryzyko wypalenia zawodowego jest wysokie. Szybka reakcja na pojawiające się sygnały sprawi, że zdążysz zadbać o siebie jeszcze w odpowiednim momencie. 

Jeśli jesteś zagrożony wypaleniem zawodowym, czas podjąć konkretne działania.

Ignorowanie symptomów zbliżającego się wypalenia tylko pogarsza całą sytuację. Tak wiem, wtedy jeszcze dajemy sobie czas i wierzymy, że to minie i nas nie dotknie. To, czego potrzebujesz przede wszystkim, to szczerość wobec siebie. Po prostu trwanie w tej sytuacji prowadzi do tego, że coraz bardziej wyczerpujemy baterie energii osobistej, a każda kolejna próba doładowania jej okazuje się niewystarczająca (trudność ze snem, brak pozytywnych emocji i odpowiedniego odżywiania się). 

Nie robiąc nic w tej sprawie, z czasem może pojawić się zmęczenie, uczucie pustki, spadek motywacji do pracy i obniżenie produktywności. Świat emocji w kryzysie jest pobudzony i występuje zmniejszona aktywność płatów przedczołowych w mózgu. Kryzys wywołuje stan dezorganizacji poznawczej i ograniczony dostęp do zasobów. W konsekwencji rodzi to drażliwość, trudność koncentracji uwagi i regulowaniu emocji, problemy z pamięcią, trudność w podejmowaniu decyzji i regeneracji, izolacja społeczna. Bezsenność.  

Konsekwencje nie rozwiązania kryzysu mogą być bardzo poważne jak alkoholizm, pracoholizm, lekomania, hazard, uzależnienia, psychosomatyka (tłumione emocje), stany transkryzysowe. 

Dlatego tak ważne jest szybkie wychwycenie zmian w swoim funkcjonowaniu, że coś jest nie tak. Pojawia się różnica w zachowaniu. Jest jakaś zmiana. W kryzysie nie czujemy się dobrze, a chcemy czuć się dobrze. Kryzys jest jak katalizator zmian, który wymaga odkryć coś, czego do tej pory nie miałam szansy zauważyć. Z kryzysów da się wychodzić, nawet wychodzimy silniejsi. Chodzi o to, żeby był powrót do normy, żeby to się nie utrwaliło na kolejne lata. 

Skorzystaj ze wsparcia najbliższych oraz z konsultacji u różnych specjalistów z odpowiednim wykształceniem (Konsultanta Kryzysowego – pierwsza pomoc w kryzysie psychologicznym od 1 do 3 spotkań, Mentora Kryzysowego, Interwenta Kryzysowego – pracuje również z głębokim kryzysem, Psychoterapeuty, Psychotraumatolog). Z kolei coaching jest skierowany do osób zasobnych i nie nadaje się do pracy w kryzysie.

Nie jesteśmy w stanie uchronić się przed kryzysami. Raczej istotne jest jak sobie z nimi poradzić. Kryzys jest reakcją na coś, na jakieś wydarzenie. Masz prawo zareagować na coś, co było dla Ciebie trudne i przykre. W kryzysie ważne jest znalezienie rozwiązań na daną rzecz. 

Odkryj źródło problemu (brak asertywności, skutkujący nadmiarem obowiązków, niewłaściwa równowaga praca-odpoczynek, nieodpowiednie miejsce pracy – brak partnerstwa w relacji przełożony-pracownik lub rodzaj pracy niezgodny z predyspozycjami), aby zapobiec dalszym powikłaniom.

Jeśli przyczynę upatrujesz po Twojej stronie, spróbuj ograniczyć pracę, zadbać o odpoczynek i inne obszary swojego życia (rodzina, przyjaciele, sen, duchowość, rozrywka, zdrowie) i/lub o asertywność. Kiedy zaniedbujesz rytm dobowy, ciało traci energię do dalszego działania.

Natomiast gdy przyczyna leży po stronie pracodawcy, w niedostosowaniu do Twoich potrzeb miejsca pracy, to rozważ zmianę pracodawcy, przekwalifikowanie się lub przebranżowienie.  

Bardzo ważne jest to, aby starać się znaleźć pracę, która pasuje do Twojej osobowości, predyspozycji, mocnych stron. Nie zawsze zmiana organizacji jest konieczna, czasami wystarczy przejść do innego działu, zmienić zakres obowiązków. 

Jeśli kiedykolwiek czułeś, że coś jest nie tak w Twoim miejscu pracy, ale nie mogłeś tego zlokalizować, przeczytaj ten artykuł! Być może znajdziesz tu odpowiedzi, które pomogą Ci zrozumieć, dlaczego spadła Twoja motywacja do pracy. W tym wpisie Kasi dzieli się swoją perspektywą na temat tego, dlaczego niektórzy ludzie nie czują się dobrze w swoim miejscu pracy. 

Zatrzymaj się i razem ze mną sprawdź, jaki jest Twój indywidualny potencjał osobowościowy.

„(…) Podczas spotkań z Magdą można odnaleźć swój potencjał, mocne strony, zrozumieć współpracowników i co najważniejsze ustalić właściwą perspektywę zawodową.” – Aldona Florczak, Office Manager  

Wspieram osoby na różnych etapach kariery w sytuacjach zmiany pracy, stanowiska, przekwalifikowania się, a także trudności w relacjach zawodowych. Kiedy istnieje potrzeba nowoczesne doradztwo zawodowe łączę z coachingiem. Sama odbyłam długą wędrówkę przemiany, by dzisiaj spełniać się w mojej roli zawodowej i być wsparciem dla innych.